منیر طاها

منیر طاها، یکی از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار در دنیای موسیقی و ادبیات ایران، در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ در ونکوور کانادا درگذشت. او به عنوان نخستین زن ترانه‌سرای ایرانی شناخته می‌شود و آثارش همواره در دل مردم ایران جاودانه خواهد ماند. زندگی و کارهای منیر طاها نه تنها در عرصه موسیقی، بلکه در حوزه ادبیات نیز تأثیرات عمیقی بر جای گذاشته است.

منیر طاها در سال ۱۳۰۹ در تبریز به دنیا آمد. او در یک خانواده‌ای پرورش یافت که عشق به موسیقی در آن موج می‌زد. پدرش موسیقی‌شناس و نوازنده تار بود و این عشق به موسیقی از همان دوران کودکی در وجود او نهادینه شد. منیر از سنین جوانی به نوشتن ترانه و شعر پرداخت و نخستین ترانه‌اش را در سن چهارده سالگی با عنوان «شب مهتاب» نوشت. این ترانه به آهنگی از علی تجویدی ملحق شد و با صدای حسین قوامی در رادیو پخش شد. این آغازگر مسیری بود که منیر طاها را به یکی از نام‌آورترین چهره‌های موسیقی ایران تبدیل کرد.

او در برنامه‌های مختلف رادیویی، از جمله «گل‌های رنگارنگ»، با هنرمندانی چون علی تجویدی، غلامحسین بنان و مرضیه همکاری کرد و به تدریج به شهرت رسید. منیر طاها نه تنها به عنوان یک ترانه‌سرا، بلکه به عنوان یک شاعر و نویسنده نیز شناخته می‌شد. او دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران و دکترای زبان و ادبیات ایتالیایی را از دانشگاه رم اخذ کرد. این تحصیلات به او این امکان را داد که به عنوان مؤسس و مدرس بخش زبان و ادبیات ایتالیایی در دانشگاه تهران فعالیت کند و سال‌ها سرپرستی دپارتمان زبان‌های خارجی این دانشگاه را بر عهده داشته باشد.

پس از انقلاب اسلامی، منیر طاها به ایتالیا مهاجرت کرد و سپس به کانادا رفت. او در دانشگاه بریتیش کلمبیا به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و به عنوان یک استاد برجسته شناخته شد. آثار او شامل کتاب‌های متعددی است که هر کدام به نوعی نمایانگر تفکر و احساسات عمیق او هستند. از جمله این آثار می‌توان به «سرگذشت»، «دوراهی»، «مزدا»، «در کوچه‌ها، بازارها»، «سینه‌ریز» و «پاییز در پرچین باغ» اشاره کرد.

ترانه «عاشقی شیدا» که ابتدا توسط غلامحسین بنان و سپس توسط محمدرضا شجریان اجرا شد، یکی از آثار ماندگار منیر طاها است. این ترانه با مضامین عاشقانه و احساسی خود، همواره در دل مردم ایران جاودانه خواهد ماند. شعرهای او به دلیل عمق احساس و زیبایی زبان، همواره مورد توجه قرار گرفته و در دل‌ها نشسته است.

منیر طاها با آثارش نه تنها به دنیای موسیقی ایران رنگ و بویی تازه بخشید، بلکه به عنوان یک زن موفق در جامعه‌ای که به ندرت به زنان در عرصه‌های هنری توجه می‌شد، الگویی برای نسل‌های بعدی شد. او با تلاش و پشتکار خود نشان داد که زنان نیز می‌توانند در عرصه‌های مختلف هنری و علمی به موفقیت‌های بزرگ دست یابند.

درگذشت منیر طاها، نه تنها یک ضایعه برای خانواده و دوستانش، بلکه برای تمام دوستداران موسیقی و ادبیات ایران است. او با آثارش و تأثیراتی که بر روی نسل‌های مختلف گذاشت، همواره در یادها باقی خواهد ماند. یاد و خاطره او در دل‌ها زنده خواهد ماند و آثارش به عنوان میراثی گرانبها برای نسل‌های آینده باقی خواهد ماند. منیر طاها، با زندگی و کارهایش، نشان داد که عشق به هنر و ادبیات می‌تواند مرزها را درنوردد و همواره در دل‌ها جاودانه بماند.