اکبر احمدپور

اکبر احمدپور (۱۰ مرداد ۱۳۳۷ – ۱۹ خرداد ۱۴۰۴) یکی از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار در عرصه‌های علمی، دینی و سیاسی ایران به شمار می‌رفت. او با تحصیلات عالی در رشته فقه و حقوق و به عنوان دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد، نقش مهمی در تربیت نسل‌های جدید دانشجویان و پژوهشگران ایفا کرد. زندگی و فعالیت‌های او نشان‌دهنده تعهد عمیق به علم، دین و خدمت به مردم بود.

احمدپور در شهرستان خواف متولد شد و از همان ابتدا با روحیه‌ای جستجوگر و متعهد به خدمت به جامعه، مسیر زندگی‌اش را آغاز کرد. او با کسب مدرک دکتری در رشته فقه و حقوق، به یکی از متخصصان این حوزه تبدیل شد و در دانشگاه‌های مختلف به تدریس و پژوهش پرداخت. او همچنین به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان، پل ارتباطی میان علوم سنتی و نظام آموزش عالی ایران بود و به ترویج علم و دانش در این زمینه کمک شایانی کرد.

در عرصه سیاسی، اکبر احمدپور در یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده مردم خواف و رشتخوار انتخاب شد. او با کسب ۶۲.۹۲ درصد آرا، نشان داد که مردم به او اعتماد دارند و او را به عنوان نماینده‌ای شایسته می‌شناسند. در دوران نمایندگی‌اش، او با سلوکی آرام و رویکردی فرهنگی، به دغدغه‌های اجتماعی و فرهنگی مردم توجه ویژه‌ای داشت. همکارانش او را به عنوان فردی متعهد و دلسوز توصیف می‌کردند که همواره در پی حل مشکلات مردم بود.

احمدپور همچنین در مسئولیت‌های مختلفی در حوزه‌های دینی و فرهنگی فعالیت داشت. او به عنوان رئیس سازمان تبلیغات اسلامی استان سیستان و بلوچستان و امام جمعه موقت زاهدان، نقش مهمی در ترویج فرهنگ اسلامی و ارتقاء سطح آگاهی‌های دینی مردم ایفا کرد. مشاوره فرهنگی استاندار سیستان و بلوچستان و مسئولیت نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از دیگر سوابق اجرایی او بود که نشان‌دهنده توانمندی‌های مدیریتی و فرهنگی‌اش است.

در طول زندگی‌اش، اکبر احمدپور همواره به دنبال ایجاد پل‌های ارتباطی میان علم و دین بود. او با برگزاری جلسات علمی و فرهنگی، سعی در ارتقاء سطح آگاهی‌های عمومی و ترویج فرهنگ اسلامی داشت. او به عنوان مسئول شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان سیستان و بلوچستان و رئیس ستاد اقامه نماز، تلاش‌های زیادی در راستای ترویج فرهنگ نماز و عبادت در جامعه انجام داد.

متأسفانه، در سال پایانی دوره نمایندگی‌اش، به دلیل بیماری، نتوانست در بسیاری از جلسات مجلس حضور یابد. با این حال، او همواره در دل مردم و در یادها باقی خواهد ماند. درگذشت او در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴، ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه علمی و دینی کشور بود. او با سلوک و رفتار نیکو، نامش را در تاریخ این سرزمین ماندگار کرد و یادش همواره در دل‌ها زنده خواهد ماند.

اکبر احمدپور نه تنها یک روحانی و سیاستمدار، بلکه یک معلم و الگو برای نسل‌های آینده بود. او با تلاش‌هایش در عرصه‌های مختلف، نشان داد که چگونه می‌توان با علم و ایمان، به خدمت به مردم پرداخت و در راستای پیشرفت جامعه گام برداشت. یاد و خاطره او همواره در دل‌های مردم زنده خواهد ماند و آثارش در عرصه‌های علمی و فرهنگی به عنوان میراثی ارزشمند باقی خواهد ماند.