مهدی حمیدی شیرازی

مهدی حمیدی شیرازی

فرزند: سید محمدحسن ثقةالاسلام آغاز: 14 اردیبهشت 1293 پرواز: 23 تیر 1365
تعداد بازدید
2578
نویسنده
میثم عرب

زندگی نامه

مهدی حمیدی شیرازی فرزند مرحوم سید محمد حسن ثقه ­الاسلام؛ شاعر، پژوهشگر، ادیب، منتقد، مولف، محقق، مدرس و نویسنده ایرانی به سال 1293 هـ.ش. در شیراز چشم به جهان گشود و در بیست و سوم تیرماه سال 1365 در سن هفتاد و دو سالگی در تهران دیده از جهان فروبست.

پدرش سید محمد حسن ثقه ­الاسلام از باز...

مهدی حمیدی شیرازی فرزند مرحوم سید محمد حسن ثقه ­الاسلام؛ شاعر، پژوهشگر، ادیب، منتقد، مولف، محقق، مدرس و نویسنده ایرانی به سال 1293 هـ.ش. در شیراز چشم به جهان گشود و در بیست و سوم تیرماه سال 1365 در سن هفتاد و دو سالگی در تهران دیده از جهان فروبست.

پدرش سید محمد حسن ثقه ­الاسلام از بازرگانان شیرازی و از آزادی­ خواهان به نام فارس بود که به نمایندگی از مردم شیراز به مجلس شورای ملی راه یافت.

مادرش سکینه آغازی ارسنجانی شاعری سخن­ سنج به شمار می ­رفت و نخستین مدرسه­ ی دخترانه در فارس را به نام عفتیه پایه­ گذاری کرد.

در نوزادی پدرش را از دست داد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه­ ی شعاعیه­ ی شیراز، و متوسطه را در دبیرستان سلطانی به پایان رساند. از جوانی به سرودن شعر پرداخت. به سال 1313هـ.ش. به تهران رفت. در 1316هـ.ش. دوره ­ی لیسانس ادبیات فارسی را با رتبه­­ ی نخست به پایان رساند. بعد از بازگشت به شیراز در اداره­ ی فرهنگ شیراز استخدام شد و به تدریس در مدارس آنجا مشغول گشت.

پس از شهریور 1320هـ.ش. در قصیده ­ی حماسی خود به شرایط نابسامان سیاسی و اجتماعی ایران پرداخت و اشغال ایران از سوی بیگانگان و جدایی ­خواهان آذربایجان را محکوم کرد.

در 1321هـ.ش. به تهران رفت و در آنجا ازدواج کرد و بار دیگر به شیراز برگشت. در سال 132هـ.ش. باز به خیال تکمیل تحصیلات خود افتاد و مجددا به تهران رفت و در دانشکده­ ی ادبیات نام نوشت و آنقدر کوشید تا دوره ­ی دکترای ادبیات را طی کرد و در تهران رحل اقامت افکند (رکن ­زاده، 2/376).

از جمله تألیفات وی می­توان به: اشک معشوق (منظوم)؛ دریای گوهر (3جلدی منثور)؛ سبکسری­های قلم (منثور)؛ سال­های سیاه (منظوم)؛ از یاد رفته؛ شاعر در آسمان (منثور)؛ عصیان (منظوم)؛ شکوفه­ ها (منظوم)؛ فرشتگان زمین (منظوم)؛ طلسم شکسته (منظوم)؛ و عشق در به در (3 جلدی منثور) اشاره نمود.

دکتر حمیدی سرانجام در 1365هـ.ش. در تهران دار فانی را وداع گفت. مزارش هم­ اکنون در مقبره­ الشعرای حافظیه قرار دارد. روحش شاد و یادش گرامی باد.



نمونه اشعار:

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد/فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشیند به موجی/رود گوشه ای دور و تنها بمیرد

در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب/که خود در میان غزل ها بمیرد

گروهی بر آنند که این مرغ شیدا/کجا عاشقی کرد آنجا بمیرد

شب مرگ از بیم آنجا شتابد/که از مرگ غافل شود تا بمیرد

من این نکته گیرم که باور نکردم/ندیدم که قویی به صحرا بمیرد

چو روزی ز آغوش دریا برآمد/شبی هم در آغوش دریا بمیرد

تو دریای من بودی آغوش باز کن/که می خواهد این قوی زیبا بمیرد

منبع: تذکره مزارات خاک مصلی در شیراز - مشرق نیوز
مشاهده بیشتر

آرامستان

گالری

دل نوشته ها

اگر مهدی را می شناختید، دلنوشته ای بنویسید.
danger_icon.png توجه فرمایید که نظر شما به عنوان مهمان ثبت خواهد شد. در صورت تمایل به نمایش نام خود وارد شوید.

اشتراک گذاری

شما می توانید این کدنگاره QR را دانلود کرده و بر روی سنگ مزار یا وسایل اهدایی مانند آبسردکن و ... مربوط به این عزیز چاپ کنید. با اسکن این کد توسط تلفن همراه، صفحه یادبود ایجاد شده نمایش داده می شود.