محمود حکیمی

محمود حکیمی (۹ شهریور ۱۳۲۳ – ۳۰ شهریور ۱۴۰۳) نویسنده و مترجم ایرانی بود که در زمینه تاریخ اسلام و ادبیات معاصر فعالیت داشت. او در تهران به دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه تربیت معلم رفت تا در رشته زبان انگلیسی تحصیل کند. پس از مدتی تدریس در مدارس تهران، برای ادامه تحصیل در رشته تعلیم و تربیت به انگلستان رفت و پس از دریافت فوق لیسانس، به ایران بازگشت و به تدریس در مراکز تربیت معلم پرداخت.

حکیمی از دوران تحصیل به ادبیات فارسی و تاریخ تمدن علاقه‌مند بود و به مطالعه آزاد در این زمینه‌ها می‌پرداخت. او در دوران بازنشستگی به تحقیق و تألیف در زمینه ادبیات معاصر انقلابی ایران و تاریخ تمدن مشغول شد.

در اوایل دهه ۸۰ شمسی، به دلیل آثار و مقالاتش در زمینه نهضت حسینی، مورد تقدیر قرار گرفت و لقب خادم فرهنگ عاشورایی را دریافت کرد. همچنین، فرهنگسرای نوجوانان در منطقه ۱۸ شهرداری تهران کتابخانه‌ای به نام او افتتاح کرد.

آثار محمود حکیمی شامل کتاب‌های متعددی است که در زمینه‌های مختلفی از جمله تاریخ، ادبیات و فرهنگ اسلامی نوشته شده‌اند. نخستین کتاب او با عنوان "غرب بیمار" در سال ۱۳۵۱ منتشر شد. از دیگر آثار او می‌توان به "انسان و الکترونیک"، "مبانی ادبیات کودک و نوجوان: ویژه ادبیات دینی"، "نگاهی به تاریخ معاصر جهان"، "در مدرسه مولانا: سیری در مثنوی معنوی"، "زندگی‌نامه، اندیشه‌ها و مبارزات دکتر محمد مصدق"، و "تاریخ تمدن: داستان زندگی انسان" اشاره کرد.

حکیمی همچنین به ترجمه آثار خارجی نیز پرداخته و کتاب‌هایی مانند "ساندر" اثر ویلیام اچ. آرمسترانگ را به فارسی ترجمه کرده است. او در آثارش به بررسی زندگی و اندیشه‌های شخصیت‌های مهم تاریخ ایران مانند فردوسی، سعدی، و محمد اقبال پرداخته و تلاش کرده است تا فرهنگ و تاریخ ایران را به نسل‌های جدید معرفی کند.

محمود حکیمی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ درگذشت و آثارش همچنان به عنوان منابع مهمی در زمینه تاریخ و ادبیات اسلامی مورد استفاده قرار می‌گیرند. او با تلاش‌هایش در زمینه ترویج فرهنگ عاشورایی و تاریخ تمدن، تأثیر زیادی بر ادبیات معاصر ایران گذاشت و به عنوان یک شخصیت فرهنگی معتبر شناخته می‌شود.
روحش شاد و یادش گرامی باد

منابع:
https://fa.wikipedia.org/