غلامحسین بنان

غلامحسین بنان

فرزند: کریم خان بنان‌الدوله نوری آغاز: 15 اردیبهشت 1290 پرواز: هشتم اسفند 1364
تعداد بازدید
833
نویسنده
امیر شریف

زندگی نامه

محیط خانه و خانواده از هر لحاظ برای پرورش ذوق و استعداد هنری غلامحسین آماده بود. چهار پیانو و یک ارگ در این خانه بود. مادر غلامحسین پیانو می زد. خاله اش نی می نواخت. خواهرانش هم تار مشق می کردند. گوش استاد از اوان کودکی به نوای ساز و آواز آشنا شد. و از ساز هر یک از نامبردگان بنحوی لذت می برد.
...

محیط خانه و خانواده از هر لحاظ برای پرورش ذوق و استعداد هنری غلامحسین آماده بود. چهار پیانو و یک ارگ در این خانه بود. مادر غلامحسین پیانو می زد. خاله اش نی می نواخت. خواهرانش هم تار مشق می کردند. گوش استاد از اوان کودکی به نوای ساز و آواز آشنا شد. و از ساز هر یک از نامبردگان بنحوی لذت می برد.
بنان در سال 1322 به سمت منشی مخصوص وزیر به کار مشغول شد ولی این شغل با روحیه او سازگار نبود بهمین دلیل به کلی از شغل اداری دست کشید و منحصرا خوانندگی در رادیو را پیشه کرد.
استاد در 1325 همکاری با رادیو را آغاز کرد و صدای مطبوعش به گوش شنوندگان رسید. بنان در آغاز بیشتر آواز می خواند و علاقه ای به خواندن آهنگهای دیگر نداشت ولی هنگامی که با بعضی اثار جدید موسیقی که ارکستر انجمن ملی آنها را اجرا می نمود، آشنایی پیدا کرد به خواندن این گونه قطعات نیز علاقه مند شد و در هر دو روش استادی و مهارت خود را نشان داد.
استاد بنان در 27 دی ماه 1336 ه.ش در تصادف اتومبیل چشم خود را از دست داد. پزشگا ن برای مصون ماندن چشم دیگرش سفر به اروپا و معالجه را تجویز کردند. دولت و اداره کل انتشارات و رادیو مساعدتهای مالی کردن، جمع دوستانش کنسرتی ترتیب دادند و موجبات سفرش را فراهم کردند، ره آورد بنان از سفر اروپا، پس از بهبودی و رفع خطر، دگرگونی عقیده در زمینه نحوه سبک ترانه های اوست
استاد غلامحسین بنان
بنان پس از این حادثه ، شور و شیدایی دیگر یافت به زندگی و اطرافیان خود با محبت و صمیمیت بیشتر نگاه می کرد ابراز تالم طبقات مختف اجتماع به مناسبت وقوع آن حادثه وی را به زندگی امیدوار و دلگرم ساخت. اقبال بی نظیر مردم نیروی تازه به او بخشید.
بنان در خواندن آواز استعدادی بی نظیر داشت. گوش او بسیار حساس بود و هیچ گاه خارج نمی خواند ذوق سلیم او در انتخاب غزل و تحریرهای بجا، از او خواننده ای متمایز ساخت. هنر واقعی، آگاهییهای عمیق، شوق و شور و عشق که لازمه زندگی هر هنرمند است، همه را با هم داشت. او با هنر خود بازاری نکرد و قدر شناخت .
استاد در هشتم اسفندماه 1364 ه.ش پس از پنجاه سال خدمت بی شائبه به فرهنگ و هنر این مرز و بوم چشم از جهان فرو بست.
روحش شاد.
مشاهده بیشتر

آرامستان

قطعه 1ردیف 1شماره 2

گالری

دل نوشته ها

اگر غلامحسین را می شناختید، دلنوشته ای بنویسید.
danger_icon.png توجه فرمایید که نظر شما به عنوان مهمان ثبت خواهد شد. در صورت تمایل به نمایش نام خود وارد شوید.

اشتراک گذاری

شما می توانید این کدنگاره QR را دانلود کرده و بر روی سنگ مزار یا وسایل اهدایی مانند آبسردکن و ... مربوط به این عزیز چاپ کنید. با اسکن این کد توسط تلفن همراه، صفحه یادبود ایجاد شده نمایش داده می شود.