

امین الله رشیدی
خواننده و آهنگساز
آغاز: چهارم اردیبهشت 1304 پرواز: 20 مهر 1403تعداد بازدید
149
نویسنده
میثم عرب
زندگی نامه
امینالله رشیدی (۴ اردیبهشت ۱۳۰۴ – ۲۰ مهر ۱۴۰۳) یکی از خوانندگان و آهنگسازان برجسته ایرانی بود که در طول زندگی هنری خود تأثیرات عمیقی بر موسیقی ایران گذاشت. او فعالیتهای خود را در رادیو ایران از سال ۱۳۲۷ آغاز کرد و تا پایان سال ۱۳۴۴ بهطور پیوسته در این عرصه فعالیت داشت. در این مدت، بیش از ۱۲۰ تران...
امینالله رشیدی (۴ اردیبهشت ۱۳۰۴ – ۲۰ مهر ۱۴۰۳) یکی از خوانندگان و آهنگسازان برجسته ایرانی بود که در طول زندگی هنری خود تأثیرات عمیقی بر موسیقی ایران گذاشت. او فعالیتهای خود را در رادیو ایران از سال ۱۳۲۷ آغاز کرد و تا پایان سال ۱۳۴۴ بهطور پیوسته در این عرصه فعالیت داشت. در این مدت، بیش از ۱۲۰ ترانه ساخت که بسیاری از آنها به عنوان آثار ماندگار در تاریخ موسیقی ایران شناخته میشوند.
امینالله رشیدی در شهر راوند به دنیا آمد. پدرش کشاورز و مادرش از خانوادهای ادبی بود که به او ذوق سرودن شعر را منتقل کرد. خانواده او در چهارماهگی او به کاشان نقل مکان کردند و او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر گذراند. پس از پایان تحصیلات، به عنوان کارمند در یکی از دفاتر اسناد رسمی در تهران مشغول به کار شد. در سال ۱۳۴۴ به دلیل مقتضیات کاری از رادیو استعفا داد و به فعالیتهای دیگر خود پرداخت. او در سال ۱۳۳۶ با دختری اهل کاشان ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو فرزند دختر و پسر به نامهای افسانه و صباح بود.
رشیدی در سن ۱۵ سالگی کار خود را در رادیو تهران آغاز کرد و به تدریج با موسیقی و آواز ایرانی آشنا شد. او اصول نتخوانی را نزد موسی معروفی آموخت و به عنوان یکی از نخستین خوانندگان ایرانی آشنا با خط بینالمللی موسیقی شناخته میشود. رشیدی در سال ۱۳۲۸ به عنوان خواننده و آهنگساز در رادیو ایران فعالیت خود را آغاز کرد و نخستین بار ترانه «رنج جدایی» را اجرا کرد. او همچنین در برنامههای موسیقی ارتش و دیگر برنامههای رادیویی شرکت کرد و در این مدت با هنرمندانی چون حبیبالله بدیعی و پرویز یاحقی همکاری داشت.
سبک کاری رشیدی به نوعی مرز میان سنت و نوگرایی بود. او بر این باور بود که باید در اجرای آوازها اصالت ایرانی حفظ شود و در عین حال شیوهای نو ایجاد گردد. او به خلاقیت و نوآوری در هنر اهمیت میداد و معتقد بود که اگر در یک اثر هنری ابتکار و نوآوری وجود نداشته باشد، آن اثر نمیتواند به عنوان هنر شناخته شود. رشیدی همچنین در سال ۱۳۹۶ برای کاندیدا شدن در انتخابات ریاست جمهوری نامنویسی کرد، اما شورای نگهبان به دلیل کهولت سن صلاحیت او را رد کرد.
امینالله رشیدی در دهه ۱۳۷۰ آثار خود را به صورت نوار کاست و سپس سی دی منتشر کرد. آلبومهای او شامل «دلم تنگ است»، «افسونگر»، «من عشقم»، «عطر گیسو»، «چشم شب» و «بخت گمشده» میشوند. او آخرین بار در سال ۱۳۹۵ با همراهی ارکستر رامشه به روی صحنه رفت و خواند.
رشیدی در ۲۰ مهر ۱۴۰۳ در سن ۹۹ سالگی درگذشت. خانواده او تصمیم گرفتند پیکر او را برای پژوهش علمی به دانشگاه علوم پزشکی اهدا کنند و برایش مراسم خاکسپاری برگزار نشد. زندگی و آثار امینالله رشیدی همچنان در یاد و خاطر مردم ایران باقی خواهد ماند و او به عنوان یکی از چهرههای ماندگار موسیقی ایرانی شناخته میشود. آثار او نه تنها در زمان حیاتش، بلکه پس از درگذشتش نیز به عنوان منبع الهام برای نسلهای آینده هنرمندان و علاقهمندان به موسیقی ایرانی باقی خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی باد
منابع:
https://fa.wikipedia.org
مشاهده بیشتر
امینالله رشیدی در شهر راوند به دنیا آمد. پدرش کشاورز و مادرش از خانوادهای ادبی بود که به او ذوق سرودن شعر را منتقل کرد. خانواده او در چهارماهگی او به کاشان نقل مکان کردند و او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر گذراند. پس از پایان تحصیلات، به عنوان کارمند در یکی از دفاتر اسناد رسمی در تهران مشغول به کار شد. در سال ۱۳۴۴ به دلیل مقتضیات کاری از رادیو استعفا داد و به فعالیتهای دیگر خود پرداخت. او در سال ۱۳۳۶ با دختری اهل کاشان ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو فرزند دختر و پسر به نامهای افسانه و صباح بود.
رشیدی در سن ۱۵ سالگی کار خود را در رادیو تهران آغاز کرد و به تدریج با موسیقی و آواز ایرانی آشنا شد. او اصول نتخوانی را نزد موسی معروفی آموخت و به عنوان یکی از نخستین خوانندگان ایرانی آشنا با خط بینالمللی موسیقی شناخته میشود. رشیدی در سال ۱۳۲۸ به عنوان خواننده و آهنگساز در رادیو ایران فعالیت خود را آغاز کرد و نخستین بار ترانه «رنج جدایی» را اجرا کرد. او همچنین در برنامههای موسیقی ارتش و دیگر برنامههای رادیویی شرکت کرد و در این مدت با هنرمندانی چون حبیبالله بدیعی و پرویز یاحقی همکاری داشت.
سبک کاری رشیدی به نوعی مرز میان سنت و نوگرایی بود. او بر این باور بود که باید در اجرای آوازها اصالت ایرانی حفظ شود و در عین حال شیوهای نو ایجاد گردد. او به خلاقیت و نوآوری در هنر اهمیت میداد و معتقد بود که اگر در یک اثر هنری ابتکار و نوآوری وجود نداشته باشد، آن اثر نمیتواند به عنوان هنر شناخته شود. رشیدی همچنین در سال ۱۳۹۶ برای کاندیدا شدن در انتخابات ریاست جمهوری نامنویسی کرد، اما شورای نگهبان به دلیل کهولت سن صلاحیت او را رد کرد.
امینالله رشیدی در دهه ۱۳۷۰ آثار خود را به صورت نوار کاست و سپس سی دی منتشر کرد. آلبومهای او شامل «دلم تنگ است»، «افسونگر»، «من عشقم»، «عطر گیسو»، «چشم شب» و «بخت گمشده» میشوند. او آخرین بار در سال ۱۳۹۵ با همراهی ارکستر رامشه به روی صحنه رفت و خواند.
رشیدی در ۲۰ مهر ۱۴۰۳ در سن ۹۹ سالگی درگذشت. خانواده او تصمیم گرفتند پیکر او را برای پژوهش علمی به دانشگاه علوم پزشکی اهدا کنند و برایش مراسم خاکسپاری برگزار نشد. زندگی و آثار امینالله رشیدی همچنان در یاد و خاطر مردم ایران باقی خواهد ماند و او به عنوان یکی از چهرههای ماندگار موسیقی ایرانی شناخته میشود. آثار او نه تنها در زمان حیاتش، بلکه پس از درگذشتش نیز به عنوان منبع الهام برای نسلهای آینده هنرمندان و علاقهمندان به موسیقی ایرانی باقی خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی باد
منابع:
https://fa.wikipedia.org
گالری
دل نوشته ها
اگر امین الله را می شناختید، دلنوشته ای بنویسید.
توجه فرمایید که نظر شما به عنوان
مهمان
ثبت خواهد شد.
در صورت تمایل به نمایش نام خود وارد
شوید.
